သရော်စာ

(၁)တနေ့သ၌ကျွန်ုပ်၏အိမ်တော်မင်္ဂလာဝန်းအ တွင်းသို့ အဘယ်ကမျက်စိလည်လမ်းမှားလာ သောခွေးတကောင်ရောက်လာ၏။ခွေးကအ သွေးအမွှေးကောင်းကာ ခွေးချောလေးဖြစ်သော ကြောင့် မဒမ်ဖျံကဟင်းကျန်ထမင်းကျန်လေးတွေချကျွေး၏။ဘရိတ်ဖတ်၊လန့်ခ်ျ၊ဒင်နာစသည်ဖြင့်နေ့စဉ်ရက်ဆက် မပျက်မကွက်ကျွေးမွေးသောအခါ ခွေးမှာအိမ်ကမခွာတော့။ မဒမ်ဖျံက ခွေးထီးလေးကို”တိုးပွား”ဟုပင် အမည်ပေးလိုက်သေး၏။တိုးပွားကလည်းခွေး တို့၏မာယာအတိုင်း မဒမ်ဖျံသွားလေးရာတ ကောက်ကောက်လိုက်၏။ညဖက်အိမ်ရှေ့ဖိနပ် ချွတ်တွင်အိပ်ပြီး သူစိမ်းမြင်လျှင်ထထဟောင်၏။ဤမျှဆိုလျှင် ခိုးတို့၏ဝတ္တရားကျေပြီ မဟုတ်လား။ [ဆက်လက်ဖတ်ရှုရန်]

၃၁၊ဩဂုတ်လ။ (၁)ကျွန်ုပ်တို့မြန်မာအမျိုးကောင်းမိဘများသည် “မကောင်းမြစ်ထာ၊ကောင်းရာညွှန်လတ်၊အတတ် သင်စေ”ဟူသည့် မိဘဝတ်အတိုင်း သားသမီးများအရွယ်ရောက်လာလျှင် ပညာတတ်ရန်အလို့ငှာစာ သင်ကျောင်းများသို့ပို့ကြ၏။ စာသင်ကျောင်းနှင့်အလှမ်းဝေးသည့်ကျေးရွာက မိဘတွေက ဘုန်းတော်ကြီးသင်ပညာရေးကျောင်း ၊ငွေကြေးမတတ်နိုင်သူတွေက အစိုးရ စာသင် ကျောင်း၊ ငွေကြေးအသင့်အတင့်ရှိသူကပုဂ္ဂလိက စာသင်ကျောင်း၊မြို့ကြီးပြကြီးမှာနေ၍ဓနငွေကြေး တောင့်တင်းလွန်းသူတို့ကား အင်တာနေရှင်နယ် စကူးဟုခေါ်သည့် [ဆက်လက်ဖတ်ရှုရန်]